Nyak Kaoey dalam bebrapa hari ini teutahé ganté, anak kumannya datang minta kawin. Nyak Kaoey pun garoe-garoe uleè, karena anak apa-nya itu beuo seiet, goh glah meukedroë bak mita raseuki. Tak ubahnya bagai aneuék tan tuah, tabri rumoh jipeuget keu rangkang, tabri lampöh jipeuget keu blang, takutnya tabri inông jipeuget keu jalang.

Nyak Kaoey pun bingung, takut nanti agam mudah inông meusaket, siuroë lhee blet peucina buta. Dikasih modal untuk usaha takutnya dipeuabeh bak lapak lam lampoh soh. Salah-salah nanti jeunemeè inoeng jipeuabeh, deuk dipajöh, ruoeh jimanoë, taloe jaroë puduek lam gala. Kan gawat. Kasarnya, anak kuman-nya seperti itu karena selalu diamanjakan oleh apa-nya. Tiep uroë lageè kubeu pajöh umpeun teuköh, leumo maméh takeun dimiyup peureudeè trieng.

Parahnya lagi, tabiatnya semakin menjadi-jadi saja, karena ngon digampong sapeu pèh, hana jimita ngon nyang butoi-butoi jeut keu ngon. Padahal Nyak Kaoey sudah mewanti-wanti, tameungon ngon ureung kaya tatuoh hareukat, tameungon ngon si bangsat karu donya. Tameungon sabe utoh, taseumajoh sabe geureuda, tajak sabe pantah, tapoh beurakah sabe muda.

Kawin itu bukanlah persoalan gampang, mangat tok limong meunet watee tarek urat, alheun nyan apoh-apah reuoh-reuah bak pike keu beulanja, sampe-sampe mata lhok rusok lham bak pike keu napsu badan. Kalau itu sudah terjadi baru nanti kalang kabut, boh seureuba rasa peunajoh ureung duson, yoh goh jilakee rasa oh ka jilakee ampon jadinya.

Entah karena takut apoh-apah reuoh-reuah itu pula, sampai kini si Nyak Kaoey belum juga kawin. Padahal di belakangannya peurete aneuk kumuen ka jiantri jineuk ek rinyuen laen, tapi han jitijeut meuseuweub meukaleung ngon apa. Katanya han jitijeut lingkeu.

Nyak Kaoey sampai hari ini masih pusing memikirkan nasib anak kumuen-nya yang minggu lalu minta kawin. Ia tidak tahu harus mencari jodoh kemana, karena anak kuman-nya itu, memberi tangungjawab penuh padanya soal yang begituan. Nyak Kaoey pun pusing, sampai-sampai ia meujangen dalam tidurnya, di langet manyang bintang meujandreng, di bumoe gaseng meuputa, wahe e aneuk kumumen ulei lon ka puseng, sidroe peundampeng keu gata han pat lon jak mita.

Kasihan betul nasib anak kuman-nya Nyak Kaoey. Itu mungkin yang namanya, dicong bak manggeh jimeulet siwah, dicong bak lawah umpueng seureungga, le that sam lakoe ka habeh susah, bak peutimang gah peureulee keu cinta, ha…ha…ha.. alah naseb.

Nyak Kaoey pun kemudian menimang-nimang karakter pemuda di setiap daerah, menurutnya, Aceh peuleubeh droe, Pidie peungie droe, Meureudu peuteungku droe, Peusangan peunan droe. Bate tunggai seumeulhoh, Lhok Pawoh meupatok, Sawang peubrok u, Alue Paku krek-krok, catok Mukim Tujoh, seneupoh Meurandeh Paya, peureudei di Lhong, bu meudalong di Daya. Nyak Kaoey menambahkan Aceh Teungku, Meulayu Abang, Cina toke, kaphe tuan, Cina peusinget ceng, kleng tukang puta, Arab koh kreh, Aceh peuna dawa.

Nyak Kaoey kemudian mengutip kata maja lama, Ampon na di Idi Cut, Pocut di Samalanga. Peureulee breuh mudek u Tangse, peureulee pake tron u banda, peureulee kubeu mudek u jantho, peureulee putroe na di Keumala.

Tapi anak kuman-nya itu tidak mau orang-orang pedalaman, ia ingin gadis kota, sebab menurutnya, keueng-keueng campli awe, pane sabe ngon campli cina, tari-tari dara bineh gle, pane ek sabe ngon dara di kuta.

Nah, kalau sudah sampai ke pasai yang begituan, Nyak Kaoey surot langkah, karena soal hati itu tidak bisa pilih-pilih tempat, kemana yang diinginkan, disitulah harus ditambatkan, yang penting, cari yang setia, karena bak kurikai timoh meubuju, bungong meutabu man seulingka, jroh rupa ceudah meulaku, lam rindu teubit cinta. Bungong rom, bungong rihan, bungong peukan nyang mangat bee, tameukawen nyang sipadan, tameurakan nyang tob malee.

Namun diakhir pembicaraan, Nyak Kaoey, kembali meujangeung. Lon jak u lampoh lon pet boh mulieng, lon peh keu umpieng buleun puasa, man saboh lungkiek nanggroe kalheuh ulon nging, nyang leunteng keuieng kalheuh lon tanda.

Share